How to Stay Motivated in Odia | Life Changing Gautam Buddha Story

ଆଜିର ଦ୍ରୁତ ଗତିଶୀଳ ଦୁନିଆଁରେ ଉତ୍ସାହିତ ରହିବା ଏକ କଷ୍ଟକର କାର୍ଯ୍ଯ । ମାନସିକ ଚାପ , ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଅସୁବିଧା କିମ୍ବା ଜୀବନର ଅନିଶ୍ଚିତତା ହେତୁ ଧ୍ୟାନ ବଜାୟ ରଖିବା ଏବଂ ଜୀବନରେ ଆଗକୁ ବଢ଼ି ଚାଲିବା ବହୁତ୍ କଷ୍ଟ ହୋଇ ଯାଇଛି । ତଥାପି ପ୍ରାଚୀନ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାୟତ ଆଧୁନିକ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ଧରି ରଖିଥାଏ । ଏହିପରି ଜ୍ଞାନର ଏକ ଗଭୀର ଉତ୍ସ ହେଉଛି ଭଗବାନ ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧ, ଯାହାଙ୍କର ଶିକ୍ଷା ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରେରଣା ହେଇଛି । ଏହି ପୋଷ୍ଟରେ ଆମେ ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଜୀବନରୁ ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ କାହାଣୀ (How to Stay Motivated in Odia) ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିଛୁ ଯାହା ପ୍ରେରିତ ରହିବାକୁ ଅବିସ୍ମରଣୀୟ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରଦାନ କରେ ଏବଂ ଆପଣ ଏହାକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରି ନିଜକୁ ସଫଳ କରି ପାରିବେ ।

Table of Contents

Toggle

The Importance of Motivation in Everyday Life

ପ୍ରେରଣା ହେଉଛି ଏକ ଏମିତି ଉର୍ଜା ଯାହା ଆମକୁ ଆମର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ କରିବାକୁ , ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜକୁ ସାମ୍ନା କରିବାକୁ ଏବଂ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବେ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ସାହସ ଦିଏ । ଏହା ବିନା ସରଳ କାର୍ଯ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟ ବହୁତ କଷ୍ଟ ଲାଗିଥାଏ । ସାଧାରଣତଃ ଏହି କାରଣ ଯୋଗୁଁ ଆମେ ପ୍ରେରଣା ହରେଇ ଥାଉ –

• ଚାପ : ଶାରୀରିକ ଏବଂ ମାନସିକ ଚାପ, ଭାବପ୍ରବଣ କ୍ଲାନ୍ତର କାରଣ ହୋଇପାରେ ।
• ବିଫଳତାର ଭୟ : ଅସଫଳ ହେବାର ଚିନ୍ତା ପ୍ରାୟତ ସମସ୍ତ ଲୋକଙ୍କୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ନିରୁତ୍ସାହିତ କରେ ।
• ସ୍ୱଚ୍ଛ ଲକ୍ଷ୍ୟର ଅଭାବ : ଏକ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦିଗ ବିନା , ବାଟବଣା ଚଢ଼େଇ ପରି ଅନୁଭବ କରିବା ଏବଂ ପ୍ରେରଣା ହିନ ମନେ କରିବା ।
• ବାହ୍ୟ ବିଭ୍ରାଟ : ସୋସିଆଲ ମିଡ଼ିଆ , ନକାରାତ୍ମକ ପରିବେଶ , କିମ୍ବା ଛୋଟ ଛୋଟ ଦୈନଦିନ ବାଧା ମଧ୍ୟ ଧ୍ୟାନକୁ ଖରାପ କରିଥାଏ ।

ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଶିକ୍ଷା ଆମକୁ ମନେ ପକାଇଥାଏ ଯେ ପ୍ରେରଣା ନିଜ ଭିତରୁ ଆସିଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ସତ୍ୟକୁ ବୁଝିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ଗୋଟିଏ କାହାଣୀ ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ।

Read also : Powerful key to successful in life

The Story : Goutam Buddha and the Lesson of Perseverance

ଥରେ ଗୌତମ ବୁଦ୍ଧ ନିଜ ଶିଷ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସହିତ ଯାତ୍ରା କରୁଥିଲେ । ସେମାନେ ଏକ ଗାଁରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ । ସେଠାରେ ପହଞ୍ଚିବା ପରେ ଏକ ବୃକ୍ଷମୂଳେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇଥିଲେ । କିଛି ସମୟ ବିତିଗଲା ପରେ ଜଣେ ଗ୍ରାମବାସୀ ତାଙ୍କ ନିକଟକୁ ଯାଇଥିଲା । ତାର ଜୀବନ କଷ୍ଟରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା ଏବଂ ସେ ବହୁତ ଦୁଃଖରେ କହେ ..” ଗୁରୁ , ମୁଁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ମଧ୍ୟ ଖୁସିରେ ରହି ପାରୁନାହିଁ , ସଫଳତା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ କରୁଛି ହେଲେ କାମ ଆରମ୍ଭ କରିଛି କି ନାହିଁ ମନ ଭାଙ୍ଗି ଯାଉଛି ” । ତେଣୁ କିଛି ଉପାୟ କୁହନ୍ତୁ କିପରି ସଫଳ ହେବି ଏବଂ ଉତ୍ସାହିତ ରହିବି ।

ବୁଦ୍ଧ ଶାନ୍ତ ଭାବରେ ଶୁଣିଲେ ଏବଂ ତା ପରେ ସେହି ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଏକ କାହାଣୀ କହିଲେ :
ଏକଦା , ଏକ ଦୁର୍ଗମ ପର୍ବତର ପାଦଦେଶରେ ଅବସ୍ଥିତ ଏକ ଛୋଟ , ସୁନ୍ଦର ଗାଁରେ କବୀର ନାମରେ ଜଣେ ଯୁବକ ବାସ କରୁଥିଲା । ପିଲାଟି ଦିନରୁ କବୀର ପର୍ବତର କାହାଣୀ ଦ୍ବାରା ଆକର୍ଷିତ ହୋଇଥିଲା – ଏକ ମହାନ ଶିଖର ଯେଉଁଠାରେ ଚଢ଼ିବା ପାଇଁ ଗାଁର କେହି ଜଣେ ହେଲେ ସାହସ କରି ପାରୁ ନଥିଲେ । ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଚଢ଼ିବା ପାଇଁ କେବଳ ଶାରୀରିକ ବଳ ନୁହେଁ ମହାନତା , ସାହସ ଏବଂ ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ ଦରକାର ହୋଇଥାଏ ।

କବୀର ପ୍ରାୟତ ସେହି ପର୍ବତକୁ ଚାହିଁ ରହୁଥିଲା ଆଉ ଏହାର ଶିଖର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପହଞ୍ଚିବାର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲା । ତଥାପି ଗ୍ରାମବାସୀ ହସି ହସି କହୁଥିଲେ ” ସେହି ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଚଢ଼ିବା ଅସମ୍ଭବ । ଅନେକ ଚଢ଼ିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛନ୍ତି ଏବଂ ସମସ୍ତେ ବିଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି । ” ସେମାନଙ୍କ କଥା ସତ୍ତ୍ୱେ ତାର ହୃଦୟ ଏହି ଧାରଣା ଛାଡିବାକୁ ମନା କଲା ।

ଦିନେ ସକାଳେ କବୀର ଏକ ନୂତନ ନିଷ୍ଠା ସହିତ ଉଠି ସ୍ଥିର କଲା ଯେ ଯାହା ହେଉନା କାହିଁ ସେ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଯିବ । ସେ ନିଜ ସ୍ବପ୍ନ ବିଷୟରେ ପରିବାରକୁ ଜଣେଇ ଥିଲା , କିନ୍ତୁ ପରିବାର ଲୋକ ମଧ୍ୟ ତାକୁ ମନା କରି ଦେଇଥିଲେ ସେଠାକୁ ଯିବାକୁ । ଆଉ ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ ଅନେକ ଲୋକ ଯଦି ସଫଳ ହୋଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ ତମେ କେମିତି ସଫଳ ହୋଇ ପାରିବ , କାହିଁକି ତୁମ ଜୀବନକୁ ବିପଦରେ ପକାଇବ ?
କବୀର ଉତ୍ତର ଦିଏ , ହଁ ମୁଁ ଜାଣିଛି ଅନେକ ଲୋକ ଅସଫଳ ହୋଇଛନ୍ତି ହେଲେ ଯଦି ଚେଷ୍ଟା କରିବି ନାହିଁ ତେବେ କେମିତି ଜାଣିବି ଯେ ମୁଁ ସକ୍ଷମ କି ନାହିଁ ।

କବିର ଜାଣିଥିଲା ଯେ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଚଢ଼ିବା ପାଇଁ ଟିକେ ସାହସଠାରୁ ଅଧିକ ଆବଶ୍ୟକ କରେ । ଏହା ପ୍ରସ୍ତୁତି , ଦକ୍ଷତା ଏବଂ ସ୍ଥିରତା ଆବଶ୍ୟକ କରିଥାଏ । ତେଣୁ ନିଜ ଶରୀରକୁ ଶକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟାୟାମ କରିଥିଲା , ବଡ ବଡ ପଥର ଉପରେ କେମିତି ଚଢ଼ିବ ତାର ଅଭ୍ୟାସ କରିଥିଲା , ସେ ପ୍ରକୃତି ସହିତ କେମିତି ଲଢିବ ତାର ପ୍ରସ୍ତୁତି , ମାନଚିତ୍ର ଗୁଡ଼ିକୁ ଅଧ୍ୟୟନ ଆଉ ପର୍ବତର ବିଶେଷ କରି ଘାତକ ପ୍ରାଣୀ , ବୃକ୍ଷ ଏବଂ ଭୂମି ବିଷୟରେ ଜାଣିଥିଲା ।

କିଛି ଦିନ ବିତିଗଲା ପରେ ଯାତ୍ରା କରିବାର ଦିନ ପହଞ୍ଚି ଗଲା । ତାକୁ ବିଦାୟ ଦେବା ପାଇଁ ଗାଁର ଲୋକମାନେ ଏକତ୍ରିତ ହୋଇଥିଲେ , କେହି କେହି କହୁଥିଲେ ଏହା ତାର ବୋକାପଣ , ଆଉ କେହି ତାର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରାର୍ଥନା କରୁଥିଲେ ।

ଏହାପରେ ସେ ଗାଁରୁ ବିଦାୟ ନେଇଥିଲା , ଆରୋହଣର ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଅଂଶଟି ସହଜ ଥିଲା । ସେ ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ ସହିତ ଧିରେ ଧିରେ ପର୍ବତ ଉପରକୁ ଚଢ଼ୁଥାଏ । ଏହା ଗୋଟିଏ ଦିନର କାମ ନଥିଲା ତେଣୁ କିଛି ସମୟ ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ଧିରେ ଧିରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥାଏ । ଯେତିକି ଯେତିକି ଉପରକୁ ଚଢ଼ୁଥାଏ ସେତିକି ଅଧିକ କଷ୍ଟ ଅନୁଭବ କରୁଥାଏ । ତୀବ୍ର ବାୟୁ , ଖସଡ଼ା ଭୂମି , ସଂକୀର୍ଣ୍ଣ ରାସ୍ତା ତାକୁ ଅଧିକ ବିପଦପୂର୍ଣ୍ଣ କରି ଦେଉଥାଏ । ବେଳେବେଳେ ତାର ପାଦ ତଳର ପଥର ଭାଙ୍ଗି ଯାଉଥାଏ ତ ବେଳେବେଳେ ଶୀତଳ ବାୟୁ ତା ଦେହକୁ ଶୀତେଇ ଦେଉଥାଏ ।

ଏମିତି କିଛିଦିନ ଯାତ୍ରା କରିବା ପରେ ତାର ଶରୀର ହାର ମାନି ଯାଇଥିଲା । ତାର ମାଂସପେଶୀରେ ବହୁତ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଥିଲା ଏବଂ ଥକାପଣ ତା ମନକୁ ମେଘାଚ୍ଛନ୍ନ କରି ଦେଇଥିଲା । ସେ ଏକ ଗଛମୂଳେ ଶୋଇ ଭାବୁଥାଏ କଣ ମୋର ଆସିବାର ନିଷ୍ପତି ଭୁଲ ଥିଲା , ମୁଁ କଣ ସେଇମାନଙ୍କ ପରି ବିଫଳ ହୋଇ ଫେରିଯିବି । ନା ମୁଁ ବିଫଳ ହୋଇ ପାରିବି ନାହିଁ କହି ଏକ ଦୀର୍ଘ ନିଶ୍ଵାସ ଛାଡେ । ଆଉ ମନରେ ଆସୁଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ସନ୍ଦେହକୁ ଦୂର କରି ନୂଆ ସାହସ ମନରେ ଭରିଦିଏ । ନିଜକୁ ମନେ ପକାଇ ଦିଏ ଯେ ସେ କାହିଁକି ଏହି ଯାତ୍ରା ଆରମ୍ଭ କରିଛି । ଏହି ଯାତ୍ରା କେବଳ ଶୀର୍ଷରେ ପହଞ୍ଚିବା ପାଇଁ ନୁହେଁ ; ଏହା ନିଜକୁ ପ୍ରମାଣ କରିବା ବିଷୟରେ ଥିଲା ଯେ ସେ ତା ଭୟ ଏବଂ ସନ୍ଦେହଠାରୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ । ଏହାପରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସର ସହିତ ଆଗକୁ ବଢିଚାଲେ ।

ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାର ସଂଘର୍ଷ ଶେଷ ହୋଇ ନଥିଲା ସେ ଏକ ଝଡର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା । ପବନ ସଂ ସଂ କରି ଜୋରରେ ଗର୍ଜନ କରୁଥିଲା ଏବଂ ତୁଷାର ତା ଦୃଷ୍ଟିଶକ୍ତିକୁ ଅନ୍ଧ କରି ଦେଉଥିଲା । ତେଣୁ ଏକ ବଡ ପଥର ତଳେ ଆଶ୍ରୟ ନେଇ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରିଥିଲା । ସେ ଶୀତରେ ଥରି ଥରି ବସିଥିବା ସମୟରେ ତା ଗାଁର ସ୍ମୃତି ଏବଂ ଲୋକମାନଙ୍କ କଥା ତାକୁ ମନେପଡ଼ି ଯାଉଥିଲା ।

ଝଡ ଚାଲିଯିବା ପରେ ସେ ପୁଣିଥରେ ଆରୋହଣ ଜାରି ରଖିଥିଲା , ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ ଏବଂ ସ୍ଥିରତା ସହିତ ପ୍ରତ୍ୟେକ ବାଧାବିଘ୍ନର ସମ୍ମୁଖିନ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଧିରେ ଧିରେ ଖାପ ଖୁଆଇ ଚଳିବା ଶିଖିଥିଲା ଏବଂ ଶରୀରର ଆବଶ୍ୟକ ସ୍ଥଳେ ବିଶ୍ରାମ ନେଉଥଲା ।

ଶେଷରେ , ଦୀର୍ଘ ଦିନର ସଂଘର୍ଷ ଆଉ ଦୃଢ଼ତା ପରେ କବୀର ପର୍ବତର ଶିଖରରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲା । ସେ ଯେତେବେଳେ ଶିଖରରେ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା , ଅସୀମ ଦିଗବଳୟକୁ ଦେଖି ବହୁତ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଭାବପ୍ରବଣତାର ଏକ ତରଙ୍ଗ ଆନନ୍ଦ , ଗର୍ବ ଏବଂ ଏକ ଗଭୀର ସଫଳତାକୁ ଅନୁଭବ କରିଥିଲା ।

ତା ପାଇଁ ଆରୋହଣ ଅତ୍ୟନ୍ତ କଷ୍ଟଦାୟକ ଥିଲା ହେଲେ ଏହା ତାକୁ ଗଭୀର ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥିଲା : ” ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପର୍ବତ ଆମ ବାହାରେ ନୁହେଁ ଆମ ଭିତରେ ଥାଏ ” । ନିଜ ଭିତରର ସନ୍ଦେହକୁ ଦୂର କରନ୍ତୁ କୌଣସି ବାହ୍ୟ ବାଧାବିଘ୍ନ ଆସିବ ନାହିଁ ।
କବୀର ଗାଁକୁ ଫେରି ଯିବାପରେ ଲୋକେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଯାଇଥିଲେ ଏବଂ ବହୁତ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ । ଯେଉଁମାନେ ତାକୁ ସନ୍ଦେହ କରୁଥିଲେ ସେମାନେ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ପ୍ରଶଂସା କରିଥିଲେ ।

ଏହି କାହାଣୀ ଆମକୁ ମନେ ପକାଇ ଦିଏ ଯେ ପ୍ରେରଣା ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟ କିମ୍ବା ବାହ୍ୟ ବଧତାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଆସି ନଥାଏ । ଏହା ଆମ ଭିତରେ ଥିବା ସାହସ , ସ୍ଥିରତା ଏବଂ ଯେ କୌଣସି ବାଧାବିଘ୍ନକୁ ଦୂର କରିବାର କ୍ଷମତା ଦ୍ବାରା ଆସିଥାଏ  ।

ବୁଦ୍ଧଙ୍କର ଜ୍ଞାନକୁ ବୁଝିପାରିବା ପରେ ସେହି ଲୋକଟି ଖୁସିରେ ସେଠାରୁ ଚାଲିଗଲା ।

Key Takeaways from the Story

କାହାଣୀ ଟି ଏହି ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଆଲୋକିତ କରେ :

ଆତ୍ମ ଶୃଙ୍ଖଳା : ନକାରାତ୍ମକତା କିମ୍ବା ସମାଲୋଚନାର ସମ୍ମୁଖିନ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ବଜାଇ ରଖିବା ।
ସ୍ଥିରତା : କଠିନ ସମୟରେ ଶାନ୍ତ ଏବଂ ଧ୍ୟାନ ରଖିବା ପାଇଁ ଭିତର ଶକ୍ତିକୁ ମୋଜବୁତ୍ ରଖିବା ।
ମାନସିକତା : ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ରହିବା ଏବଂ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ଗୁଡ଼ିକୁ  ସ୍ୱୀକାର କରିବା ।

ବାହ୍ୟ ନକାରାତ୍ମକତାକୁ ସାମ୍ନା କରିବା ପାଇଁ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତା ହେଉଛି ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ସ୍ମାରକ ଯେ ପ୍ରେରଣା ଏକ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପସନ୍ଦ ।

Practical Tips to Stay Motivated

1. Set clear Goals

• ଆପଣ ଯାହା ହାସିଲ କରିବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ତାହା ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରନ୍ତୁ ।
• ବଡ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଗୁଡ଼ିକୁ ଛୋଟ ପରିଚାଳନା ଯୋଗ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଭଙ୍ଗନ୍ତୁ ।
• ଆପଣଙ୍କ ଅଗ୍ରଗତିକୁ ଟ୍ରାକ କରିବା ପାଇଁ ନୋଟସରେ ଲେଖି ରଖନ୍ତୁ ।
• ଏହା କାହିଁକି କାମ କରେ : ସ୍ୱଚ୍ଛ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଆପଣଙ୍କ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ସଠିକ୍ ଦିଗ ଏବଂ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟର ଏକ ଅନୁଭବ ଦେଇଥାଏ , ଯାହାକି ଉତ୍ସାହିତ ରହିବାକୁ ସହଜ କରିଥାଏ ।

2. Practice Mindfulness and Meditation

• ଆପଣଙ୍କ ମନକୁ ଶାନ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତିଦିନ ଧ୍ୟାନରେ ୧୦ ରୁ ୧୫ ମିନିଟ୍ ବିତନ୍ତୁ ।
• ନିଜ ନିଶ୍ୱାସ ଉପରେ ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ କିମ୍ବା ଏକ ସକାରାତ୍ମକ ନିଶ୍ଚିତତାକୁ ପୁନରାବୃତ୍ତି କରନ୍ତୁ ।
• ଯୋଗା କରିବା , ଚାଲିବା , ଖେଳିବା ପରି ମନୋଯୋଗି କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ନିୟୋଜିତ ହୁଅନ୍ତୁ ।
• ଏହା କାହିଁକି କାମ କରେ : ମାନସିକତା ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ରହିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରେ , ଚାପ ହ୍ରାସ କରେ ଏବଂ ଧ୍ୟାନ ଦେବାର ଶକ୍ତି ବଢ଼େଇଥାଏ ।

3. Embrace Failure as a Learning Opportunity

• ନିଜର ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ କୁ ବଦଳାନ୍ତୁ : ପ୍ରତ୍ୟେକ ବିଫଳତା ହେଉଛି ସଫଳତାର ଏକ ପାଦ ।
• କଣ ଭୁଲ ହୋଇଛି ବିଶ୍ଳେଷଣ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଏହାକୁ ଏକ ଶିକ୍ଷଣ ଅଭିଜ୍ଞତା ଭାବରେ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତୁ ।
• ନିଜକୁ ମନେ ପକାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଯେ ସମସ୍ତେ ଜ୍ଞାନ ପ୍ରାପ୍ତି ସମୟରେ ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ ର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥାନ୍ତି ।
• ଏହା କାହିଁକି କାମ କରେ : ବିଫଳତାକୁ ସାମ୍ନା କରିବା, ସକାରାତ୍ମକ ଭାବରେ ସ୍ଥିରତା ବଢ଼ାଇଥାଏ ଏବଂ ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥାଏ ।

4. Surround Yourself With Positivity

• ସହାୟକ ଏବଂ ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ବ୍ୟକ୍ତିବିଶେଷଙ୍କ ସହିତ ସମୟ ବିତାନ୍ତୁ ।
• ଖରାପ ପରିବେଶ କିମ୍ବା ଶକ୍ତି ନିଷ୍କାସନ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରୁହନ୍ତୁ ।
• ପ୍ରେରଣାଦାୟକ ପୁସ୍ତକ ପଢ଼ନ୍ତୁ କିମ୍ବା ପ୍ରେରଣାଦାୟକ  ପୋଡକାଷ୍ଟ ଶୁଣନ୍ତୁ ।
• ଏହା କାହିଁକି କାମ କରେ : ଏକ ସକାରାତ୍ମକ ପରିବେଶ , ନିଜ ଭିତରେ ଥିବା ଆତ୍ମବିଶ୍ବାସ କୁ ଜାଗୃତ କରିଥାଏ ଏବଂ ଧ୍ୟାନ ରେ ରହିବାକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥାଏ ।

5. Reflect on Your Progress Regularly

• ଯାହା କରିଛନ୍ତି ତାହା ସମୀକ୍ଷା କରିବାକୁ ସମୟ ନିଅନ୍ତୁ , ଏହା ଛୋଟ ହେଉନା କାହିଁ ।
• ତୁମର ଅଗ୍ରଗତି ଉପରେ ଆଧାର କରି ଆବଶ୍ୟକ ସ୍ଥଳେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବାର ଶୈଳୀକୁ ବଦଳାନ୍ତୁ ।

Conclusion

ଏହି କାହାଣୀ ଆମକୁ ମନେ ପକାଇ ଦିଏ ଯେ ପ୍ରେରଣା ଉପଯୁକ୍ତ ସମୟ କିମ୍ବା ବାହ୍ୟ ବଧତାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିବା ଦ୍ୱାରା ଆସି ନଥାଏ । ଏହା ଆମ ଭିତରେ ଥିବା ସାହସ , ସ୍ଥିରତା ଏବଂ ଯେ କୌଣସି ବାଧାବିଘ୍ନକୁ ଦୂର କରିବାର କ୍ଷମତା ଦ୍ବାରା ଆସିଥାଏ  । ପ୍ରେରଣା ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଅସ୍ତ୍ର ଯାହା ଆମ ମନ ଭିତରେ ଚାଲୁଥିବା ସନ୍ଦେହକୁ ଦୂର କରିଥାଏ ଏବଂ ମନୋବଳକୁ ଦୃଢ଼ କରିଥାଏ ଯାହା ଦ୍ଵାରା ଆମେ ଆମ ଜୀବନରେ ପୁଣିଥରେ ଲଢ଼ିବା ପାଇଁ ସାହସ କରି ପାରିଥାଉ । ତେଣୁ ସବୁବେଳେ ନିଜକୁ ପ୍ରେରିତ ରଖ ।

ତେବେ ଏହା ଥିଲା How to Stay Motivated in Odia ଯଦି ଆପଣଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗିଲା ତେବେ କମେଣ୍ଟ୍ ଆଉ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହିତ ସେଆର କରନ୍ତୁ ଆଉ ଏହାକୁ ମଧ୍ୟ ପଢ଼ନ୍ତୁ Gautam Buddha Story in Odia .

କଠିନ ସମୟରେ ଆପଣଙ୍କୁ କ’ଣ ପ୍ରେରଣା ଦିଏ ? ନିମ୍ନରେ ଦିଆ ଯାଇଥିବା ମନ୍ତବ୍ୟରେ ଆପଣଙ୍କ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ତଳେ କମେଣ୍ଟ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଚାଲନ୍ତୁ ପରସ୍ପରକୁ ପ୍ରେରଣା ଦେବା ସଫଳତାର ପଥରେ ଚାଲିବାକୁ ।